مغیسه

  گاهی نسیمی می وزدگاهی بر شانه ها و پلک های رهگذران می وزد گاهی درمیان کوچه های زمان در میان خاک گام های رهگذران می وزد گاهی عطر حضور می زند و می وزد اما کسی روی بر نمی گرداند کسی نفس عمیق نمی کشد کسی در آغوشش نمی کشد تا خستگی و گرمای روزگار را به نسیم بسپرد فراموشی، سردی، و گذشت زمان نسیم را به گذشته ها سپرده است با این که همچنان، همیشه، به موقع، شیک و تمیز و خوش بو می وزد + نوشته شده توسط Asghar moghiseh در چهارشنبه بیست و هشتم تیر ۱۳۹۶ و ساعت 13:8 | ,نسیم,صدا ...ادامه مطلب