نسیم بی سر و بی صدا

گاهی نسیمی می وزد

گاهی بر شانه ها و پلک های رهگذران می وزد

گاهی درمیان کوچه های زمان در میان خاک گام های رهگذران می وزد

گاهی عطر حضور می زند و می وزد

اما کسی روی بر نمی گرداند

کسی نفس عمیق نمی کشد

کسی در آغوشش نمی کشد

تا خستگی و گرمای روزگار را به نسیم بسپرد

فراموشی، سردی، و گذشت زمان

نسیم را به گذشته ها سپرده است

با این که همچنان، همیشه، به موقع، شیک و تمیز و خوش بو می وزد