آتش به جان . . .

آتش به جان خام و آب دار 

جانی جدا شده از ساقه زندگی

راهی برای فرار نیست

تک تک دانه های وجودت جوش می آورند

به وجود بریده تو وصل هستند

نگاهی به وجودت دارند و نگاهی به زبانه آتش

اگر تا آخر بمانند

فریاد جوشش درون، آن ها را منفجر می کند

درون سپیدشان پیدا می شود

اگر نه، در آن کش و قوس شعله و داغی، شیرین می شوند

قبل از دق کردن و ترکیدن